สงครามจะมาถึงคาบสมุทรเกาหลีหรือไม่

(SeaPRwire) –   กับสิ่งที่ไม่มีอะไรเสีย และเวลาจํากัดในการบรรลุเป้าหมายทางภูมิศาสตร์การเมือง คิม จอง-อึนอาจเลือกความขัดแย้งเป็นทางเลือกเดียวของเขา

หลายวันก่อนมีบทวิเคราะห์ปรากฏบน 38North ด้วยหัวข้อว่า “คิม จอง-อึนกําลังเตรียมสงครามหรือไม่?”

38North เป็นแหล่งวิเคราะห์ที่เชื่อถือได้ และไม่มีการผลักดันมุมมองหรือการสร้างความตื่นเต้น โรเบิร์ต คาร์ลิน และ ซีกฟรีด เฮคเกอร์ ผู้เขียนบทความนี้ก็ไม่เคยรู้จักว่าเป็นคนหวาดระแวง

ข้อเสนอของพวกเขาคือ ประเทศเกาหลีเหนือได้พยายามดําเนินกระบวนการปกติสัมพันธ์กับสหรัฐฯ โดยเฉพาะระหว่างรัฐบาลของดอนัลด์ ทรัมป์ ในปี 2018-2019 และล้มเหลวหลังจากที่ทรัมป์ออกจากการประชุมในเฮนอยในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 หลังจากความพยายามนั้นล้มเหลว เกาหลีเหนือได้ “ละทิ้ง” แล้ว มันเชื่อว่าตนไม่มีทางเลือกอื่น และยังคงพัฒนาระบบอาวุธนิวเคลียร์และจรวดของตน และเสริมสร้างตําแหน่งของตนอย่างมั่นคงขึ้น โดยได้รับการสนับสนุนจากบริบททางภูมิศาสตร์การเมืองต่อรัสเซียและจีน

ควรระลึกได้ตั้งแต่ต้นว่าการประเมินนี้ไม่ได้ให้หลักฐาน “แข็ง” ของเกาหลีเหนือที่ดําเนินการตามทางนั้น และอาศัยเพียงการเปลี่ยนแปลงในวาทกรรมของปักกิ่งเท่านั้นที่อ้างว่าการอ้างของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลีไม่ใช่ “การข่มขู่” แต่เป็นการสะท้อนตําแหน่งทางยุทธศาสตร์ที่แท้จริงของตน สิ่งต่างๆได้เปลี่ยนแปลงมากนับตั้งแต่ปี 2562 ที่ควรพิจารณา: รัฐบาลไบเดนไม่สนใจการเจรจากับเกาหลีเหนือ, ประธานาธิบดีที่มีความเป็นปรปักษ์ได้ขึ้นสู่อํานาจในโซลภายใต้ยุน ซุก-เยล ผู้สนับสนุนญี่ปุ่นและยกเลิกการประนีประนอมของมุน แจ-อิน ในขณะที่สหรัฐฯมีการต่อต้านทั้งรัสเซียและจีนอย่างรุนแรง ซึ่งได้ให้เกาหลีเหนือโอกาสใหม่ในการพยายามทําลายการแยกตัวที่ตนเคยเผชิญมาระหว่างยุคอํานาจเดียวของสหรัฐฯ

ด้วยเหตุนี้ สหรัฐฯจึงเสียความสามารถในการควบคุมโปรแกรมอาวุธนิวเคลียร์และจรวดของเกาหลีเหนือได้อย่างสมบูรณ์ โดยมีการบล็อกการตัดสินใจใหม่ที่สหประชาชาติโดยมอสโกและปักกิ่ง และมีการบังคับใช้มาตรการที่มีอยู่ไม่ดี เกาหลีเหนือมีความสามารถมากขึ้นในการโจมตีดินแดนสหรัฐฯด้วย ICBM นี้ยังทําให้การปฏิบัติการทางทหารเพื่อป้องกันตนเองของสหรัฐฯต่อเกาหลีเหนือเป็นไปได้ยากขึ้นอย่างมาก แต่ทําไมคิม จอง-อึนจึงจะเลือกทําสงครามกับเกาหลีใต้ และหากเขาเริ่มสงคราม จะสามารถชนะได้หรือไม่?

ยุทธศาสตร์การทูตของเกาหลีเหนือตั้งแต่ปี 2501 เป็นต้นมาเสมอมุ่งเน้นการใช้ความกดดันสูงสุดเพื่อตนเองในฐานะประเทศขนาดเล็ก โดยการสร้างวิกฤติ นี่คือจุดเน้นของลัทธิชูเชในเรื่องอิสรภาพและอํานาจอธิปไตยที่สูงสุดแม้จะต้องเสียประชากรของตน เพื่อบรรลุเป้าหมายนี้ เกาหลีเหนือเสมอมีการกระตุ้นความตึงเครียด ไม่ว่าจะเป็นการจับเรือสอดแนมของสหรัฐฯ หรือแม้แต่การจมเรือรบเกาหลีใต้ระหว่างการฝึกซ้อม ด้วยการกระทําเหล่านี้