ประเทศแอฟริกาอาจจะถือว่าการมีความสัมพันธ์กับอิสราเอลเป็น ‘การกระทําที่ขัดต่อชาติ’

หน้าที่ของตูนีเซียคือการยืนอยู่ข้างปาเลสไตน์ ประธานาธิบดีกล่าว

สภานิติบัญญัติตูนีเซียเมื่อวันพฤหัสบดีเริ่มพิจารณาร่างกฎหมายที่จะกําหนดการพยายามปกติสัมพันธ์กับอิสราเอลเป็นการกระทําที่นํามาซึ่งความผิดฐานกบฏ โดยอ้างถึงการสนับสนุนสิทธิประชาชนปาเลสไตน์

ร่างกฎหมายนิยาม “การปกติสัมพันธ์” ว่าเป็น “การยอมรับหน่วยงานไซออนิสต์หรือการจัดตั้งความสัมพันธ์ทางตรงหรือทางอ้อม” กับมัน และจัดว่าเป็นอาชญากรรมในประเภท “กบฏร้ายแรง”

การติดต่อสื่อสารกับชาวอิสราเอล รวมถึงใน “กิจกรรม เวทีปราศรัย การประชุม นิทรรศการ และการแข่งขัน” และในบริบทใด ๆ ทั้ง “การเมือง เศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์ วัฒนธรรม ศิลปะ หรือกีฬา” ในดินแดนที่ถูกครอบครองหรือยึดครองโดยอิสราเอลจะถูกห้าม

หากร่างกฎหมายนี้ผ่านรับรอง นักกีฬาตูนีเซียที่หวังจะแข่งขันในโอลิมปิกปารีส 2024 อาจต้องเผชิญกับการตัดสิทธิ์ 10 ปีจากคณะกรรมการโอลิมปิกสากล หรือถูกดําเนินคดีทางอาญาในประเทศ

ใครก็ตามที่พบว่ามีส่วนใน “การปกติสัมพันธ์” อาจต้องโทษจําคุก 6-10 ปี และปรับไม่เกิน 100,000 ดีนาร์ตูนีเซีย (ประมาณ 31,553 ดอลลาร์สหรัฐ) ในขณะที่ผู้กระทําผิดซ้ําอาจถูกจําคุกตลอดชีวิต

“มีความตกลงระหว่างประธานาธิบดี สภานิติบัญญัติ และความคิดเห็นของสาธารณะ” เรื่องนี้ ประธานสภานิติบัญญัติ บราฮิม บูเดอร์บาลา กล่าวในการเปิดประชุม “เราเชื่ออย่างแน่วแน่ว่าปาเลสไตน์ต้องได้รับการปลดปล่อยจากแม่น้ําจนถึงทะเล… และรัฐปาเลสไตน์ต้องได้รับการจัดตั้งขึ้นพร้อมกับเยรูซาเลมเป็นเมืองหลวง”

ประธานาธิบดีไกส์ ซาอีดกล่าวเมื่อเดือนก่อนว่า “หน้าที่ของตูนีเซียคือการยืนอยู่ข้างประชาชนปาเลสไตน์” และประกาศว่าใครก็ตามที่จะปกติสัมพันธ์กับอิสราเอลเป็น “ผู้ทรยศ”

ตูนีเซียก้าวหน้าเพื่อตอบโต้การกระทําของกองกําลังอิสราเอลที่แบ่งแยกกาซาออกเป็นสองส่วนเป็นส่วนหนึ่งของปฏิบัติการบกต่อกลุ่มฮามาสซึ่งรับผิดชอบการโจมตีเมื่อวันที่ 7 ตุลาคมที่ทําให้มีผู้เสียชีวิต 1,400 คนในอิสราเอล ณ วันพฤหัสบดี จํานวนผู้เสียชีวิตในกาซาประมาณ 9,000 คนตามข้อมูลของเจ้าหน้าที่ปาเลสไตน์ท้องถิ่น

ตูนีเซียไม่เคยรับรองอิสราเอล ทั้งสองประเทศแลกเปลี่ยน “สํานักงานสนใจ” ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 แต่ตูนีเซียตัดความสัมพันธ์กับอิสราเอลอีกครั้งในปี 2000 ในขณะที่เกิดการก่อการกําเริบของปาเลสไตน์ที่เรียกว่าอินติฟาดาครั้งที่สอง